Ιστορία της Σίφνου

6ος αι. μ.Χ. - 1204 μ.Χ.

Τον 6ο αιώνα μ.Χ. η Σίφνος ανήκε στην 29η Επαρχία των Νήσων με πρωτεύουσα τη Ρόδο. Την εποχή εκείνη εκκλησιαστικά υπάγεται στην Επισκοπή Πάρου-Σίφνου-Αμοργού. Από τις ανασκαφές δεν έχει εξακριβωθεί πότε ακριβώς έγινε η διάδοση του Χριστιανισμού στη Σίφνο.

Κατά την περίοδο των εικονομαχιών η Σίφνος δε μένει αμέτοχη. Η κατάληψη της Κωνσταντινούπολης από τους Φράγκους το 1204, είχε σαν αποτέλεσμα την αναδιανομή των εδαφών της αυτοκρατορίας. Τα νησιά δόθηκαν σε ιδιώτες και έτσι το 1207 ο ανεψιός του Δούκα της Βενετίας Μάρκος Σανούδος καταλαμβάνει 17 νησιά, μεταξύ των οποίων και τη Σίφνο και ιδρύει το Δουκάτο του Αιγαίου.

1279 μ.Χ. - Τουρκοκρατία

Το 1279 η Σίφνος κατακτάται από το ναύαρχο του Βυζαντίου Λικάριο και μέχρι το 1307 που διαμορφώνεται μία νέα κατάσταση, αποτελεί βυζαντινή κτίση. Το έτος αυτό τη Σίφνο καταλαμβάνει ο Γιαννούλης Ντα Κορόνια, Ισπανός ιππότης που ανήκε στο τάγμα των Ιπποτών του Αγίου Ιωάννη. Ο Ντα Κορόνια δήλωσε ανεξάρτητος από το Δούκα της Νάξου και όρισε τον εαυτό του ελεύθερο ηγεμόνα του νησιού αφού πρώτα αποχώρησε από το τάγμα του.

Το 1464 με το θάνατο του τελευταίου Ντα Κορόνια, η Σίφνος περιέρχεται στην κατοχή του Νικολάου Β΄ Γοζανίδου. Ο τελευταίος παντρεύτηκε τη Μαριέττα Ντα Κορόνια που είναι και κληρονόμος του νησιού. Έτσι επιτυγχάνεται η ένωση των οίκων Γοζαδίνι και Ντα Κορόνια και έδρα του νέου κρατιδίου ορίζεται το Κάστρο της Σίφνου. Η εποχή είναι η πιο δύσκολη για το νησί. Αρχίζουν αυτή την εποχή οι εχθροπραξίες των Τούρκων και έχουμε μείωση πληθυσμού.

Κατά την εποχή της Τουρκοκρατίας προνόμια απέκτησε η Σίφνος την εποχή του σουλτάνου Μουράτ Γ΄ 1580 και Ιμπραήμ 1646. Στα προνόμια αυτά συγκαταλέγονταν το ότι δικαιούνταν να επισκευάσουν τις εκκλησίες τους, δεν είχαν παιδομάζωμα κ ά.

16ος - 17ος αι. μ.Χ.

Η οικονομική αναβάθμιση των νησιών αρχίζει από τα μέσα του 16ου αιώνα και όπως φαίνεται η Σίφνος αποτελεί για τις Κυκλάδες σπουδαίο εμπορικό κέντρο από τις αρχές του 17ου αιώνα. Την εποχή αυτή εμφανίζεται στη Σίφνο μια δυναμική προσωπικότητα ο Βασίλης Λογοθέτης που επηρεάζει και ανυψώνει την πολιτική, θρησκευτική και πνευματική πορεία του νησιού. Ενισχύει την οικονομική πρόοδο της Σίφνου και χρηματοδοτεί την ανέγερση της μονής της Παναγίας Βρυσιανής.

Κατάληψη της Σίφνου

Το 1646 συστήνεται η Αρχιεπισκοπή της Σίφνου. Στο διάστημα 1651-1664 λειτούργησε στη Σίφνο σχολείο "μέσης" εκπαίδευσης. Το 1686 η εκκλησία Ιεροσολύμων παραχωρεί το μετόχι του Παναγίου Τάφου στη Σίφνο όπου βρίσκονται σήμερα οι δύο ναοί του Αγίου Ιωάννη του Προδρόμου και του Πρωτομάρτυρα Στέφανου, στο Κάστρο. Το 1797 η Αρχιεπισκοπή Σίφνου, ενώνεται με την Αρχιεπισκοπή Μήλου με έδρα το Κάστρο Σίφνου.

Αργότερα καταλαμβάνεται η Σίφνος από τους Ρώσους αδελφούς Ορλώφ και αργότερα από τους Τούρκους.

1821 - 1836 μ.Χ.

Στον αγώνα κατά της Τουρκοκρατίας η Σίφνος μπήκε ενεργά από 15 Απριλίου 1821. Η προσφορά των Σιφνίων, τόσο σε έμψυχο υλικό, όσο και σε χρήματα για τον αγώνα, κυρίως από τα μοναστήρια του τόπου, ήταν ανεκτίμητη. Στον κατάλογο των ορκισμένων φιλικών αναφέρονται και οι Σιφνιοί: Νικόλαος Γρυπάρης, Δημήτριος Λαγός και Γεώργιος Μπάος. Το 1821 ο σχολάρχης Νικόλαος Χρυσόγελος (1780-1857) ύψωσε τη σημαία της Επανάστασης στη σχολή της Σίφνου και αφού τέθηκε επικεφαλής 150 Σιφνιών πολεμιστών αποβιβάστηκε στην Πελοπόννησο, όπου ανέπτυξε πολύμορφη αγωνιστική δράση. Διετέλεσε υπουργός Παιδείας επί Καποδίστρια και υπήρξε ο θεμελιωτής της Δημοτικής Εκπαίδευσης.

Κατά την αντιβασιλεία του Όθωνα το 1833 η Σίφνος διαιρείται σε δύο δήμους, της Απολλωνίας και του Αρτεμώνος – Κάστρου και οι Καμάρες καθιερώθηκαν ως το επίσημο λιμάνι του νησιού.

Το 1836 οι δύο δήμοι συγχωνεύονται σε έναν και η πρωτεύουσα μεταφέρεται από το Κάστρο στην Απολλωνία. Παράλληλα πολλοί κάτοικοι αποδημούν και η οικονομία του νησιού διέρχεται δύσκολη περίοδο. Πολλοί Σιφνιοί μεταναστεύουν και σημειώνουν μεγάλες επιτυχίες σε διάφορους τομείς των επιστημών και των τεχνών ενώ δεν ξεχνούν ποτέ το νησί στους το οποίο και ενισχύουν οικονομικά.

Σύγχρονη εποχή

Το 1914 ο ενιαίος Δήμος Σιφνίων που ιδρύθηκε το 1836 διαιρέθηκε σε δύο Κοινότητες της Απολλωνίας και του Αρτεμώνα.

Οι Σιφνιοί έλαβαν μέρος και στα μεγάλα πολεμικά γεγονότα του 20ού αιώνα όπου και όταν τους κάλεσε η πατρίδα υπηρέτησαν πιστά και με όλες τους τις δυνάμεις σε όλους τους αγώνες που έδωσε αυτός ο τόπος για την ελευθερία του.

Το 1999 οι δύο Κοινότητες της Σίφνου ενώθηκαν και αποτελούν πλέον τον ενιαίο Δήμο Σίφνου.

Η π.Χ. ιστορία της Σίφνου